ՍԻՐՈՎ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻՑ
Կորցրել ենք հույսը 1915թ․-ից
Հայոց պատմության ամենամութ շրջանները սկսվել են դարեր առաջ։ Հայաստանի կանայք էին, որ իրենց ձեռքն առան ճակատագիրը՝ մխիթարելով իրենց ժողովրդի տանջված հոգիները և կարելով, ստեղծելով ապագա սերունդների համար ավելի լավ վաղվա օր:
+7M
տեղահանված
+110
պատերազմների և հալածանքների տարի
+1.2Mսպանված
Կանայք օգնում են Կանանց
Բոլոր ժամանակներում իրենց մշակույթի և ավանդույթների հարստության հանդեպ ուժն ու սերը համախմբել են հայ կանանց մեկ համայնքներում:
Նման միության յուրաքանչյուր անդամ եղել է դարավոր և սրբազան արժեքների դեսպան՝ փառաբանելով հայոց պատմությունը և համոզված լինելով, որ այս գանձերը կարող են փոխանցվել հաջորդ սերունդներին:
Թեև «Sewing Hope for Armenia»-ի պատմությունը սկսվում է միայն 2020 թվականի Արցախյան պատերազմից հետո, նայելով Հայկական Թագավորության հնագույն քարտեզը, ինչպիսին Երևանի Ծիծեռնակաբերդի ցեղասպանության հուշահամալիրի նախասրահում գտնվող քարտեզն է, կտեսնեք, թե դարերի ընթացքում հայ ժողովուրդը որքան հող է կորցրել։
Որպես աշխարհի հնագույն մշակույթներից մեկը՝ հայ ժողովուրդը հպարտ է և ուժեղ, նա պաշտպանում է իր ժառանգությունը։ Քիչ ժողովուրդներ են տուժել այնքան, որքան հայ ժողովուրդը. կարելի է միայն պատկերացնել, թե որքան կորցրած կյանքեր ու կրած տառապանքներ կան կորցրած յուրաքանչյուր մետր հողի դիմաց: Հայկական տառապանքը իր գագաթնակետին հասավ Հայոց ցեղասպանության ժամանակ, որը տեղի ունեցավ 1890-ից 1917 թվականներին:
Մոտ 1,2 միլիոն հայ կանայք, երեխաներ, տարեցներ և անաշխատունակ մարդիկ 1915-ին և 1916-ին ուղարկվեցին դեպի մահ՝ Սիրիական անապատ: Կիսառազմական ուղեկցորդների կողմից տարագրվածները զրկված էին սննդից և ջրից, ենթարկվեցին կողոպուտի, բռնաբարության, ջարդերի։
Սիրիական անապատում փրկվածներին ցրեցին համակենտրոնացման ճամբարներ։ 1916 թվականին պատվիրվեց կոտորածների ևս մեկ ալիք՝ մինչև 1916 թվականի վերջը կենդանի թողնելով մոտ 200,000 տեղահանվածների։ Հայոց ցեղասպանության ժամանակ Օսմանյան կայսրության կիրառած մեթոդները հետագայում ոգեշնչեցին նացիստական Գերմանիային Հոլոքոստի համար։ Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչվել է 32 երկրների և ՄԱԿ-ի կողմից որպես մի ամբողջ ժողովրդի առաջին համակարգված վերացում։
Sewing Hope-ի ստեղծումը
Կոնցեպտ, որը ձևափոխում է անձնային ցավը աճի և կայունության նորացված էներգիայի։
Պատրաստված կանացի ոգով, սնված թել ու ասեղով, որպեսզի ստեղծվի հույս։
Կենտրոնացում ապագայի վրա
«Հայաստանը մահանում է, բայց գոյատևելու է։ Այն փոքրիկ արյունը, որ դեռ մնացել է, թանկարժեք արյուն է, որը հերոսական սերունդ է ծնելու։ Ազգը, որը չի ուզում մեռնել, չի մահանում»:
Անատոլ Ֆրանս, ֆրանսիացի գրող, 1916
Չնայած մարդկային արժեքին՝ Հայոց ցեղասպանությունը նաև հանգեցրեց Արևելյան Անատոլիայում ավելի քան երկու հազարամյա պատմություն ունեցող հայկական քաղաքակրթության ոչնչացմանը: Հետագա պատերազմները մինչև օրս շարունակում են աշխարհի հնագույն քաղաքակրթություններից և մշակույթներից մեկի համակարգված ոչնչացումը:
Իր ակունքներից ի վեր հայ ժողովրդի բաբախող սիրտը և նրա հավերժական մշակույթի երաշխավորը ՄԱՅՐՆ է, ՄԱՅՐԻԿԸ։ Ինչպես հենց ինքը՝ Հայաստանը, հայ մոր սիրտը մաշվել է այսքան տարիների ընթացքում այդքան սեր տալուց: Հայ մայրը դարեր շարունակ լաց է լինում նրանց համար, ում մենք անվանում ենք զինվոր, սակայն այս զինվորների մեջ նա տեսնում է միայն իր որդուն, եղբորը, ամուսնուն կամ հորը: Հենց այս հայ մարն է «Sewing Hope for Armenia» ընկերության ստեղծման պատճառը։
Միայն Մայրիկին փրկելով և պահպանելով մենք կարող ենք հույս ունենալ, որ կփրկենք հայ ժողովրդին և հայ մշակույթը:
Երբ ամեն ինչ կորած է, ամենամեծ կորուստը կյանքի նպատակի և իմաստի կորուստն է: «Sewing Hope for Armenia» նախագիծը համախմբել է ամեն ինչ կորցրածներին՝ ցույց տալու նրանց նոր ուղի և տալու ավելի լավ վաղվա օրվա ցանկալի հույսը։ Խնամքով ընտրված իրենց ծանր վիճակի համար՝ այս կանայք միացել են քույրությանը, որտեղ, բացի մասնագիտական և տնտեսական հնարավորություններից, նրանք աջակցություն գտան կանանց կողմից, ովքեր նման պատմություններ են ունեցել: Սա թույլ տվեց նրանց դառնալ ավելի ուժեղ, ունենալ արժանապատիվ աշխատանք և ամենօր շարունակել իրենց նախնիների ավանդույթները։
Զարդանախշ
Զարդանախշ
Մեր գույները, զարդանախշերը, սիմվոլները և կտորը ընտրված են մեծ ուշադրությամբ, որպեսզի ցույց տան ձեզ հազարամյա հայկական գեղեցիկ մշակույթը։