October 8, 2022

H-ը Humanity (մարդկայնություն)-ն է


«Մարդկայնությունը այլ մարդկանց ճակատագրին մասնակցելու կարողությունն է»: – Էմանուել Կանտ

«Sewing Hope for Armenia»-ն կարծում է, որ փոխելով օգնության ձևը՝ մենք կարող ենք օգնել ավելի շատ մարդկանց, ապահովել կայուն ապագայի հանդեպ հավատ և հույս, որն այնքան էլ հնարավոր չէ առանց կայունության:

Այդ իսկ պատճառով մենք միավորում ենք մեր առաջնահերթությունները HOPE-ՀՈՒՅՍ բառի տակ։

H – Humanity (մարդկայնություն)
O – Opportunity (հնարավորություն)
P – Product (արտադրանք)
E – Education (կրթություն)

Այսօր մենք կխոսենք մարդկայնության մասին։ «Sewing Hope for Armenia»-ի համար յուրաքանչյուր մարդ կարևոր է: Ահա թե ինչու մենք ստեղծեցինք կարող կանանց համայնք, որը համախմբում է կանանց, ովքեր կորցրել են ամեն ինչ և նպատակ դրեցինք նրանց տալ ՀՈՒՅՍ:
Շատ հայերի արարքներում մենք կարող ենք տեսնել իրական մարդասիրական արարքներ, ինչպիսին Զաբել Եսայանն էր, ով 19-րդ դարավերջի և 20-րդ դարասկզբի հայ ակադեմիական և քաղաքական համայնքի նշանավոր դեմք էր, և ով մեզ՝ հայերիս համար օրինակ է, և մարդասիրության զգացմունքի իրական օրինակ։ Նրա ստեղծագործությունները վերաբերում են Ադանայի կոտորածին, Հայոց ցեղասպանությանը և օսմանյան և հայկական համայնքներում կանանց դերերին ու իրավունքներին:

Նրա ստեղծագործությունները շատ կարևոր էին օսմանաբնակ հայերի համար, ովքեր իրենց ներդրումն ունեցան «Զարթոնք» կոչվող հայկական մտավոր շարժման մեջ։ Իր ակտիվության շնորհիվ նա միակ կինն էր օսմանյան երիտթուրքական կառավարության կողմից ձերբակալության և բռնագաղթի թիրախ դարձած հայ մտավորականների ցանկում, որը պետք է տեղի ունենար 1915թ. ապրիլի 24-ին: Շատ հայ մտավորականներ երիտթուրքերի որոշումների զոհն են դարձել և այսօր: Ապրիլի 24-ին մենք հիշում ենք ոչ միայն մեր մտավորականների, այլև տարիներ շարունակվող ցեղասպանության զոհ դարձած ողջ հայության հիշատակը։
Բարեբախտաբար, Զաբելը խուսափեց ձերբակալությունից և գնաց Բուլղարիա, այնուհետև Բաքու և Կովկաս՝ հավաքելու պատմություններ, որոնց ականատես եղանք Հայոց ցեղասպանության ժամանակ: Այս ամենից հետո նա հաստատվեց Խորհրդային Հայաստանում և այնտեղ սկսեց գրել գրքեր: Նա եղել է նաև ֆրանսիական և հայ գրականության դասախոս Երևանի պետական համալսարանում։ Բայց, ցավոք, ստալինյան տարիներին նրան մեղադրեցին «ազգայնականության» մեջ և հանկարծակի ձերբակալեցին 1937-ին։ Ասում են՝ հնարավոր է, որ նա մահացել է Սիբիրում՝ 1943-ին։

Նրա աշխատանքը հսկայական է, քանի որ բարձրաձայնելով այդ տարիների խնդիրները՝ նա ցանում էր մարդկության առաջին սերմերը՝ ամբողջ աշխարհին ցույց տալով, թե ինչ է սերը, աջակցությունն ու հավատը քո ժողովրդի մեջ։

Մեկնաբանություններ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Այսօր աջակցեք ընտանիքին

Կատարել գնումներ