Թիմ

Ռայա Բաբայան
«Իմ ամուսնու մահից հետո ես մնացի միայնակ իմ երկու երեխաների հետ․․․ Ես Աստծուց հույս խնդրեցի, որպեսզի դիմանամ։ Հիմա ես ձեռքի շնորհք ունեմ և սովորել եմ ժպտալ նույնիսկ ամենադժվար իրավիճակներում»։

37 տարեկան, Դերձակ

Քնարիկ Վարդանյան
«Մինչ պատերազմը ես նայում էի կյանքին այլ կերպ, այժմ ես արժևորում եմ իմ կյանքի յուրաքանչյուր վայրկյան։ Առանց հույս կյանք չի կարող լինել։ Հավատացեք, դիմեք Աստծուն, և նա կպատասխանի ձեր բոլոր հարցերին: Ես դիմեցի նրան, և Աստված ինձ հնարավորություն տվեց»։

57 Տարեկան, Դերձակ

Հասմիկ Հարությունյան
«Իմ համար կյանքում ամենակարևոր արժեքը բարությունն է։ Նույնիսկ երբ քեզ հետ վատ բաներ են կատարվում, կարիք չկա դրանց չարությամբ պատասխանել։ Տուր աշխարհին քեզնից մի կաթիլ բարություն և աշխարհը մի կաթիլ ավելի բարի կդառնա»։

44 տարեկան, Դերձակ

Մանյա Սարաջյան
«Մենք կորցրեցինք մեր աշխատանքը, տունը, ընտանիքը․․․ Բայց մենք արեցինք ամենը, որպեսզի իմ թոռնիկներին երջանկացնենք, որպեսզի պատերազմը չթողնի իր հետքը իրենց մանկական հիշողություններում»։

58 տարեկան Դերձակ

Մելինե Կարապետյան
«Հայ կանայք ունեն ֆենոմենալ ունակություն հանդուրժելու և պայքարելու, և այս ունակությունը մեր ազգի պահպանման գաղտնիքներից է»։

25 Տարեկան, Դերձակ

Փիրուզա Հայրապետյան
«Մեր ժողովրդին բնորոշ է դժվարությունները հաղթահարելն ու կյանքի փորձությունների միջով անցնելը։ Միայն թե պատերազմի սարսափները մեր դուռը չթակեն․․․ «Sewing Hope for Armenia»-ում աշխատելն ինձ օգնեց նորովի ապրել կյանքս»։

56 տարեկան, Դերձակ

Լաուրա Բալայան
«Նրանք եկան մեր մոտ հույսով, մնացին սիրով, առաջ են շարժվում հավատքով և հաղթահարում են դժվարությունները»։

32 տարեկան, Տնօրեն

Շուշանիկ Աղաջանյան
«Իմ կյանքում դժվարությունները հաղթահարելու ամենամեծ ուժը մշտապես հույսն է եղել: Եթե բոլորն արդար ու ազնիվ լինեն ուրիշների հանդեպ, աշխարհը շատ ավելի լավ տեղ կլինի ապրելու համար»։

38 տարեկան, Աշխատանքը համակարգող

Կարմեն Հոկտեմբերյան
«Երբեք մի հանձնվիր, միշտ բաց եղիր նոր հնարավորությունների հանդեպ։ Ահա թե ինչպես կնկարագրեմ «Sewing Hope for Armenia»-ում աշխատող յուրաքանչյուր կնոջ»։

29 տարեկան, Մենեջեր

Ռենա Ավանեսյան
«Սա իմ կյանքի առաջին պատերազմը չէր։ Արդեն սկսում էինք մոռանալ ստացած կորուստների մասին, բայց սկսվեց հաջորդ պատերազմը: Իսկ իմ՝ որպես հայ մոր, նպատակն այն է, որ երեխաներս երջանիկ լինեն ու վաղվա օրվա կայունություն ունենան»։

38 տարեկան, Դերձակ

Նատալիա Սոլոմանովա
«Դասընթացներն անցնելուց հետո ես նստեցի կարի մեքենայի առջև և սիրահարվեցի։ Հրաշալի զգացողություն է, երբ քո ձեռքով ստեղծում ես իրեր, որոնք հետագայում գտնում են իրենց երջանիկ սպառողներին»։

36 տարեկան, Դերձակ

Նարինե Բալայան
«Ես ամուր կառչած եմ իմ արմատներին, դա իմ ինքնությունը պահպանելու միակ միջոցն է»:

56 տարեկան, Դերձակ

Օգնեք այս կանանց աճել

Կատարել գնումներ